
Paddestoelen eten nu huizen?
Wetenschappers maken steeds vaker gebruik van schimmels, een van de oudste biotechnologieën uit de natuur, strijd tegen vervuiling en klimaatveranderingIn steden als Cleveland, waar duizenden verlaten, door gifstoffen geteisterde huizen een uitdaging vormen, ontstaan innovatieve oplossingen met schimmels. Architect Chris Maurer pleit voor het gebruik van schimmels om sloopafval om te zetten in substraat, dat het mycelium voedt, het vegetatieve deel van schimmels. De mycelium verbruikt gifstoffen, terwijl het resterende substraat wordt samengeperst tot duurzame stenen voor de bouw. Met dit "Biocycler"-programma wordt niet alleen de woningcrisis aangepakt, maar wordt ook een bijdrage geleverd aan het terugdringen van vervuiling.

Een van de vele vervallen huizen van Cleveland (Foto: redhouse studio)
Het vermogen van schimmels om vervuilende stoffen, zoals aardolie en schadelijke chemicaliën zoals PFAS, af te breken, staat wereldwijd centraal in onderzoek. Projecten zoals het gebruik van oesterzwammen door CoRenewal om olievervuiling te bestrijden, tonen het potentieel van mycoremediatieBovendien bieden ontwikkelingen in schimmelonderzoek, zoals de ontwikkeling van een techniek voor de afbraak van PFAS door Texas A&M University, hoop op het beperken van milieuschade. Deskundigen waarschuwen echter voor onbedoelde gevolgen van het introduceren van schimmels in ecosystemen en benadrukken de noodzaak van zorgvuldig beheer.

Ondanks deze zorgen lijken oplossingen op basis van schimmels veelbelovend in diverse toepassingen, van bouw tot milieusanering. Het werk van Chris Maurer in Namibië (zie hieronder), waar Mycore-gemedieerde huizen pakken zowel woningtekorten als klimaatverplaatsing aan, illustreert dit potentieel. Door de natuurlijke capaciteiten van schimmels te benutten, kan de mensheid innovatieve manieren vinden om dringende milieuproblemen aan te pakken en iets oerouds in iets revolutionairs te veranderen.

Een huis in Namibië dat onlangs is gebouwd met myceliumblokken (Foto: Christopher Maurer)
Een laatste woord